U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Tijgerprint Hoeden
Als software developer was ik al snel erg goed in wat ik deed ondanks dat iedereen me raar aankeek met mijn tijgerprint hoed. Ik bouwde mee aan complexe systemen voor grote ondernemingen toen ik net afgestudeerd was. En ik werd er ook steeds beter in. Ik had de opdrachten voor het uitzoeken en deed alleen mee aan de meest uitdagende projecten die ook nog eens het meest opleverden. Win/-win dus! Leuk en uitdagend werk voor een flinke klap poen. Het geld klotste hier tegen de plinten.
Al gauw werd ik ingehuurd om voor een groot bedrijf een development tak in India te gaan opzetten. Omdat ik veel van die specifieke programmeertaal wist en van het te gebruiken framework, was ik de aangewezen man. Het bedrijf bevond zich niet in een van de grote miljoenensteden, maar in een eigenlijk best wel klein dorp. Van heinde en verre kwamen de mensen om te komen werken in ons kantoor.
Als westerling heb ik daar wel iets leuks geintroduceerd. Op iedere laatste vrijdag van de maand gaf ik een knallend feest. Slingers, ballonnen en muziek en gaan met die banaan! De enige eis die ik stelde aan de medewerkers, was dat ze leuk verkleed naar het feestje zouden komen. En dat konden ze heel erg goed. Wat me opviel is dat ze zeer begaan waren met een dier dat nogal tot de verbeelding spreekt en daar in de bossen nog in het wild voorkomt. De tijger! En omdat wij daar op vrijdagavonden lekker aan het feesten waren en er theoretisch gezien elk moment zo'n beest binnen kon komen lopen, droegen we allemaal tijgerprint hoeden. Ik heb vaak gedacht wat een tijger zou denken als ie binnen zou komen lopen. En hij zou ons zien op de party met allemaal een hoedje op in tijgerprint. Zou ie dan denken: hee, nog meer tijgers? Zou ie bang worden en wegrennen?
We zullen er nooit achtern komen want daar in India hebben we menig feestje gegeven en nooit een tijger gezien, gelukkig. Dat hoedje draag ik nog wel eens als ik daar naar India moet. Ik kom er nu nog maar twee keer per jaar, maar ga altijd met mijn tijgerhoedje op.
FAQ Tijgerprint Hoeden
Er zijn geen producten beschikbaar op deze pagina.
Als software developer was ik al snel erg goed in wat ik deed ondanks dat iedereen me raar aankeek met mijn tijgerprint hoed. Ik bouwde mee aan complexe systemen voor grote ondernemingen toen ik net afgestudeerd was. En ik werd er ook steeds beter in. Ik had de opdrachten voor het uitzoeken en deed alleen mee aan de meest uitdagende projecten die ook nog eens het meest opleverden. Win/-win dus! Leuk en uitdagend werk voor een flinke klap poen. Het geld klotste hier tegen de plinten.
Al gauw werd ik ingehuurd om voor een groot bedrijf een development tak in India te gaan opzetten. Omdat ik veel van die specifieke programmeertaal wist en van het te gebruiken framework, was ik de aangewezen man. Het bedrijf bevond zich niet in een van de grote miljoenensteden, maar in een eigenlijk best wel klein dorp. Van heinde en verre kwamen de mensen om te komen werken in ons kantoor.
Als westerling heb ik daar wel iets leuks geintroduceerd. Op iedere laatste vrijdag van de maand gaf ik een knallend feest. Slingers, ballonnen en muziek en gaan met die banaan! De enige eis die ik stelde aan de medewerkers, was dat ze leuk verkleed naar het feestje zouden komen. En dat konden ze heel erg goed. Wat me opviel is dat ze zeer begaan waren met een dier dat nogal tot de verbeelding spreekt en daar in de bossen nog in het wild voorkomt. De tijger! En omdat wij daar op vrijdagavonden lekker aan het feesten waren en er theoretisch gezien elk moment zo'n beest binnen kon komen lopen, droegen we allemaal tijgerprint hoeden. Ik heb vaak gedacht wat een tijger zou denken als ie binnen zou komen lopen. En hij zou ons zien op de party met allemaal een hoedje op in tijgerprint. Zou ie dan denken: hee, nog meer tijgers? Zou ie bang worden en wegrennen?
We zullen er nooit achtern komen want daar in India hebben we menig feestje gegeven en nooit een tijger gezien, gelukkig. Dat hoedje draag ik nog wel eens als ik daar naar India moet. Ik kom er nu nog maar twee keer per jaar, maar ga altijd met mijn tijgerhoedje op.
