Groene Bandana's

Ooit keken wij Hollanders een beetje meewarig naar de Ieren. Een sympathiek en dranklustig volkje. Helaas bakten ze er in het internationale voetbal op WK's en EK's niets van. Wij als arrogante Nederlanders keken er meewarig naar in een tijd dat wij nog hoge ogen gooiden in het interlandvoetbal. Weg kunnen de oranje accessoires, we kunnen nu beter kiezen voor neutrale zaken als groene bandana's.

In september 2001 ging ik samen met een vriend naar de beladen wedstrijd van Ierland tegen Nederland. Het was een cruciaal duel tussen de beide landen, omdat er een laatste kans was op een ticket voor het aanstaande WK in Japan en Zuid-Korea. We zijn toen afgereisd naar Dublin. Met een Airbus van Air Lingus zijn we er naartoe gevlogen, checkten in in een bijzonder matig hotel dat werd bestierd door hele aardige mensen. De wedstrijd bekeken we in Lansdowne Road. Een aftands oud stadion in een buitenwijk.

De uitslag kennen we allemaal. Jason McAteer slachtte het Nederlands elftal af en vermoorde bij voorbaat de prachtige zomer van 2002. Na de wedstrijd zijn we tussen de uitzinnig feestende Ieren in een pub beland. En je kunt van alles van ze vinden: sportief en gastvrij zijn de Ieren in ieder geval. Toen we de pub binnenkwamen werden we omhelsd en kregen we groene bandana's om ons hoofd gebonden. We hebben de hele avond en een flink deel van de nacht staan feesten met die mafkezen daar, terwijl ons elftal had verloren. Daardoor werd het een onwerkelijke en onvergetelijke party.

Als het nu St. Patricksday is of de Ieren spelen ergens voetbal of rugby, dan zet ik fijn mijn groene bandana op en schenk een flinke pul donkerbruin Guinness bier in. Ik nodig die maat van me uit en we bouwen samen een mooi feestje! Want of er nu gewonnen wordt of verloren, dat maakt voor de beleving en het feestje natuurlijk geen moer uit. Dat hebben we toen in Dublin wel geleerd.