Griezel Make-up

Ik heb een keer iets heel raars meegemaakt. Ik kwam uit mijn werk. Ik had een behoorlijke baaldag gehad. De mensen keken me aan alsof ik griezel make-up ophad. Een presentatie op mijn werk was totaal de soep in gelopen en de opdrachtgever had stampvoetend het pand verlaten. In de discussie de erna ontstond gooide ik ook nog eens een pot koffie over het mantelpak van mijn leidinggevende. Een stomerij mocht niet eer baten zei ze dus ze zou de rekening voor een nieuwe outfit opsturen. Terug op mijn werkplek crashte mijn computer zodat de kwartaalprognose waar ik drie dagen aan had zitten werken maar nog niet had opgeslagen was verdwenen. Op de parkeerplaats van mijn werk reed ik bij het verlaten van het terrein nog tegen de nieuwe auto van iemand uit de Raad van Commissarissen aan. Al met al best een rotdag dus.

Toen ik terug naar huis reed was het alk bijna donker. Ik reed met mijn auto de straat in, parkeerde en liep naar huis. Al lopende besefte ik dat ik mijn huissleutels niet bij me had en dat er niemand thuis was. Geen probleem want ik zou dan de sleutel wel even bij de buren ophalen. Omdat het inmiddels al heel erg donker was kon ik bijna niets zien op het tuinpad van de buren. Er lagen veel natte bladeren en ik gleed uit. Met een dreun knalde ik met mijn hoofd op de rotsen die de buurman ter decoratie bij zijn vijver had gelegd. Balend en vloeken kwam ik overeind. Bloedend strompelde ik naar de voordeur en belde aan. De buurman deed open, bulderde van het lachen en gaf me een hand vol snoep. Happy Halloween riep hij!

Het jaar erop wilde ik wel weer snoep incasseren natuurlijk. Maar dit keer gebruikte ik toch maar griezel make-up in plaats van echt bloed. Ik kan het iedereen aanbevelen. De buurman vond zelfs de griezel make-up beter dan het echte bloed van die keer dat ik was gevallen! Dat was een heftig en onbedoeld Halloween feest. Onbedoeld griezelen.